Na haar studie ging Tessel aan de slag voor digitale energieloketten bij KUUB, KAW en de start-up Reimarkt. ‘Ik begon bij KUUB met een vrije opdracht: vraag op een creatieve manier aandacht voor energiebesparing.’ Tessel lacht: ‘Daar kun je alle kanten mee op. Ik heb toen rondom de Dag van het Museum een digitaal energiemuseum gelanceerd waar ik verhalen over energiebesparing vertelde aan de hand van kunstwerken, zoals het vergelijken van de verlichting op het schilderij De Aardappeleters van Van Gogh met de verlichting in je eigen woonkamer van nu. Met dit energieloket stond ik op de ‘Nacht van de Kunst en Wetenschap’ in Groningen en later op de Uitmarkt in Leeuwarden, ik merkte dat het een goede manier is om het gesprek over verduurzaming aan te gaan.’ Na haar stage werd Tessel projectleider en was ze verantwoordelijk voor het opzetten van nieuwe energieloketten bij ruim 80 gemeenten en het betrekken en activeren van bewoners bij verduurzaming.
Zes grachtenpanden
Na vijf jaar bezig te zijn met het verduurzamen van met name de na-oorlogse woningen, was Tessel in 2019 toe aan een nieuwe uitdaging. ‘Ik kende Suze via via en zo kwam ik bij De Groene Grachten. Ik houd me bezig met het betrekken en activeren van pandeigenaren, met name monumenteigenaren, bij verduurzaming, en werk nauw samen met diverse organisaties en overheden aan de realisatie van duurzame doelstellingen.’ Bij De Groene Grachten draait alles om de verduurzaming van monumenten en historische gebieden. Met de missie: ‘als het hier kan, dan kan het overal’, startte Suze Gehem zo’n tien jaar geleden De Groene Grachten, samen met Wubbo Ockels. Ze begonnen met de verduurzaming van zes Amsterdamse grachtenpanden en daarna ging het hard. Inmiddels zijn talloze projecten gerealiseerd, ook buiten Amsterdam en zelfs ook buiten Nederland.
Voorbeeldprojecten
Een van de tools waarmee wordt gewerkt is De Groene Menukaart. Tessel: ‘Dat is een informatie- en inspiratieplatform voor historische pandeigenaren met een overzicht van meer dan zeventig duurzame aanpassingen, een inschatting van de kosten en baten, een overzicht van actuele subsidies en inspirerende voorbeelden. Door samen te werken met gemeenten kunnen we ook regelgeving laten zien waarmee eigenaren inzicht krijgen in wanneer ze wel of niet een vergunning nodig hebben. Het aantal gemeenten waar we De Groene Menukaart aanbieden groeit gestaag. Zo lanceren we eind dit jaar voor alle 25 gemeenten in de provincie Overijssel een eigen menukaart. Op het platform onderscheiden we verschillende gebouwtypen. Recent hebben we in samenwerking met de Metropool Regio Amsterdam en Provincie Noord-Holland nog De Groene Menukaart voor musea en podia gelanceerd, met daarop ook de ervaringen van diverse culturele instellingen, waardoor het echt een platform voor en door de sector is geworden. De oplossingen op het platform gaan van eenvoudige quick wins zoals ‘vervang energieslurpers’, tot zaken als energieopwekking en de opslag van stroom in een thuisbatterij, altijd toegespitst op het gebouwtype. De Groene Menukaart is laagdrempelig en geeft direct inzicht.’
Festival
De dienstverlening van De Groene Grachten gaat van adviseren tot het begeleiden van een renovatie tot het uitwerken van een complete gebiedsstudie met de focus op duurzaamheid. ‘We doen ook veel aan kennisdeling’, zegt Tessel. ‘Rondom ons project Green Light District in het historische centrum van Amsterdam organiseren we binnenkort met alle partners zelfs een festival. Dat gaat eind november plaatsvinden, met workshops, een talkshow, rondleidingen en nog veel meer. Het doel is om de ervaringen te delen en om daardoor nóg meer mensen mee te krijgen in deze ‘groene golf’.’
Venetië
De Groene Grachten collega Jill Vervoort liet in een eerder artikel weten dat haar BHAG (Big Hairy Audacious Goals: doelen die zo ambitieus zijn dat je ze eigenlijk niet eens durft uit te spreken) was om het Vaticaan te verduurzamen. Was is de BHAG van Tessel? ‘Er loopt nu een campagne ‘Zien verduurzamen doet verduurzamen’, zegt ze. ‘Bij veel woningen klopt dat ook, met zonnepanelen als het duidelijkste voorbeeld. Maar bij monumenten is het eigenlijk zo dat als het goed is, je de duurzame maatregelen niet ziet. Die zou ik op een of andere wijze toch in beeld willen brengen. Ik zin nog op een manier om dat te doen, wellicht iets in een multidisciplinaire samenwerking met kunstenaars die de transitie zichtbaar maken. Maar als ik een concreet doel zou moeten noemen, zeg ik: De Groene Menukaart voor Venetië en andere historische Europese steden. Die zijn daar ook mee geholpen!’