​Welke wtw-warmtewisselaar in welke toepassing?

Erik op 11 oktober 2016 | 3 minuten leestijd
Warmtewisselaars in wtw-systemen worden in verschillende materialen uitgevoerd. Elk materiaal heeft specifieke eigenschappen en presteert in de ene toepassing beter dan de andere. Wat zijn de belangrijkste eigenschappen van de materialen waarmee de installateur rekening mee moet houden?

Aluminium warmtewisselaars worden veel toegepast in bedrijfsmatige omgevingen, vooral bij buitenopstellingen is het materiaal populair omdat het zich weinig aantrekt van de weersomstandigheden en tegen een stootje kan. Ook in agressieve omgevingen zoals bij zeelucht of chloordampen in zwembaden houdt aluminium zich goed wanneer het materiaal is voorzien van een beschermende coating. Wat kosten betreft kan het materiaal goed concurreren met kunststof. De kostprijs van een kilo aluminium is nagenoeg hetzelfde als van een kilo kunststof. En wat betreft het jaarlijks onderhoud kan met reinigen met water in principe worden volstaan.

Kunststof

De wtw-units van woonhuisventilatiesystemen zijn vrijwel allemaal vervaardigd uit kunststof.  Het materiaal is betaalbaar, maar het is vooral erg licht. Juist dat lage gewicht maakt het populair. Bij de relatief lage luchtvolumes (zoal in woningen) presteert kunststof iets beter dan de andere materialen. Door de hogere rekgrens van kunststof is verdere uitvorming van het materiaal mogelijk en daarmee ook een groter wisselend oppervlak. Ook wanneer de luchtvolumes toenemen, zoals in kantoren of de grotere villa’s waar boven de 600-700 kuub per uur luchtopbrengst gewenst is, kunnen kunststof warmtewisselaars als decentrale oplossing in een wtw-unit een interessant alternatief zijn voor een grote, centraal gelegen luchtbehandelingskast. Deze kleinere decentrale wtw-units met relatief lage luchthoeveelheden maken namelijk kleinere kanalen door het plafond mogelijk. Kunststof is weliswaar bestand tegen corrosie, maar vanwege gevoeligheid voor koudere temperaturen niet echt geschikt voor buitenopstellingen.

Papier 

Papieren warmtewisselaars worden toegepast in een grote diversiteit aan systemen, zowel in woonhuizen en appartementsgebouwen als in de utiliteit. De poreuze eigenschappen maken het mogelijk om naast warmte en koude ook vocht uit te wisselen. Zo kan in de winter vocht worden overgedragen op de inkomende extreem droge koude buitenlucht, terwijl in de zomer voor een goede relatieve vochtigheid in de kamer juist vocht uit de buitenlucht wordt onttrokken. Het ontbreken van een opvangbak verlaagt de installatiekosten, verhoogt de installatiesnelheid en maakt een efficiëntere hoogte van het valse plafond mogelijk. Onderhoud is niet nodig dankzij de chemische oppervlaktebehandeling. Een nadeel is de kleine kans op geurbesmetting en ongeschiktheid voor buitenopstellingen.

Koper

Koper is voor wtw-ventilatiesystemen onbruikbaar. Het is een kostbaar materiaal en heeft een flink gewicht, maar het belangrijkste nadeel is het (te) lage rendement. Koper geleidt weliswaar uitstekend en dat is een voordeel om warmte van luchtstromen aan de ene kant naar luchtstromen de andere kant te krijgen, maar er treedt ook verlies op omdat de geleiding niet alleen haaks op het materiaal, maar ook in de dwarsrichting plaatsvindt. Koper is daarom, sinds de jaren negentig toen lucht-lucht warmtewisselaars hun intrede deden, nooit echt serieus als wtw-materiaal in beeld geweest. 

Gerelateerde artikelen