Om een idee te krijgen van deze duizelingwekkende snelheid, haalt onderzoeker Robert Maher van University College London de populaire televisieserie Game of Thrones aan: “Met deze snelheid kan je alle afleveringen van Game of Thrones op HD-kwaliteit downloaden, binnen één seconde.”
De gemiddelde internetsnelheid in Nederland stond in de zomer van 2015 op 15,3 Mb/s. Hiermee behoorde Nederland tot de top 5 van landen met snelste internetverbinding ter wereld. Ter vergelijking: Het recent gevestigde record is ruim 75.000 keer zo snel.
Transmissie via licht
Om deze snelheden te bereiken, maakten de onderzoekers gebruik van een optisch communicatiesysteem. Dit systeem verzendt data doormiddel van lichtpulsen, in plaats van stroom. In een notendop: Een zender, bijvoorbeeld een lichtgevende diode, converteert een elektronisch signaal naar een lichtsignaal en verzendt deze naar een ontvanger, die het lichtsignaal vervolgens weer converteert naar een elektrisch signaal.
Daarnaast gebruikten de onderzoekers 15 kanalen om data te verzenden naar één ontvanger, waarbij ieder kanaal een lichtsignaal verzond op een andere golflengte. Dit systeem noemen de onderzoekers ook wel een ‘superkanaal’ en bleek de sleutel tot deze snelle datatransmissie.
Sneller internet?
Betekent dit dat we in de nabije toekomst pijlsnel internet tot onze beschikking hebben? Helaas, dat is niet het geval. Het superkanaal is namelijk nog commercieel verkrijgbaar. Voordat het superkanaal commercieel aantrekkelijk wordt, moet eerst bewezen worden dat het ook over lange afstanden data op die snelheid kan verzenden. En daar wringt nu precies de schoen: lichtsignalen zijn over lange afstanden kwetsbaarder en hebben dus een grotere kans op beschadiging of vervorming.