Onderzoekers van UC Berkeley zijn erin geslaagd om, in samenwerking met collega’s van Taiwan’s National Chiao Tung University, resistoren, transistoren, spoelen en draadloze sensoren te produceren met een 3D-printer (zie foto). Hier is zelfs al een nieuw product uit voort gekomen: een slimme dop voor melkpakken, in staat om bederf te detecteren doormiddel van ingebouwde sensoren.
“In de toekomst kan het zomaar mogelijk zijn dat mensen een 3D-print bestand downloaden van het internet en zelf de benodigde componenten printen voor apparatuur in huis”, zegt Liwei Lin, wetenschapper bij UC Berkeley, in het tijdschrift Microsystems en Nanoengineering.
Polymeren en zilver
Polymeren zijn populaire materialen in de wereld van 3D-printen. Waarom? Omdat het erg flexibel materiaal is, waardoor het gemakkelijk een variëteit van vormen kan aannemen. Er is echter een nadeel, waardoor elektronische componenten tot op heden niet met een 3D-printer tot stand kwamen: polymeren zijn slechte geleiders van elektriciteit en dus niet geschikt voor elektrische apparaten.
Om dit probleem te omzeilen, maakten de wetenschappers hun producten met polymeren en wax. De wax werd vervolgens verwijderd. De holle ‘buisjes’ die daardoor in het product ontstonden, werden vervolgens opgevuld met vloeibaar metaal. Hier werd zilver voor gebruikt. Het resultaat? Goedwerkende resistoren, transistoren, spoelen en sensoren.
Meer mogelijkheden
Lin verwacht dat de mogelijkheden van 3D-printen alleen maar zullen toenemen. “3D-printers worden steeds beter en goedkoper. Daarom zullen de mogelijkheden met betrekking tot de productie van elektronica ook toenemen”, aldus de wetenschapper. Toch verwacht hij niet dat mensen in de nabije toekomst vanaf hun eigen computer of smartphone kunnen 3D-printen. Daar zullen wij als consumenten helaas nog even op moeten wachten.